اساس روابط کار در هر کشور عضو اتحادیه اروپا قرارداد کار است که به موجب قانون خصوصی به طور آزاد منعقد شده است.
بر این اساس ، قوانین عمومی قانون قرارداد مانند قوانین انعقاد قرارداد ، عواقب نقض وظیفه ( جبران خسارت ، لغو قرارداد ) و پیامدهای حذف تعهد اصلی ارائه خدمات در قرارداد کار اعمال می شود مگر اینکه قانون کار شامل قوانین خاصی باشد.
قانون جامعه کار در اروپا با اصل عدم تبعیض مشخص شده است و رفتار برابر با زنان و مردان را در زندگی حرفه ای ، به ویژه در مورد حقوق برابر تعیین کرده است.
قانون کار اروپا ، کارفرما را ملزم می کند که نکات اساسی قرارداد کار را مستند کند و حداکثر دو ماه پس از شروع کار ، سند مربوطه را به کارمند تحویل دهد.
در قانون کار در اروپا فعالیت هایی که دارای خطر برای سلامت زنان باردار است را منع می کند.
این دستورالعمل همچنین تعیین کرده که زنان باردار و مادران برای مدت زمان مشخصی پس از زایمان مجاز به انجام کارهای شبانه نیستند ، در دستورالعمل حمایت از زایمان همچنین مرخصی زایمان حداقل ۱۴ هفته مداوم پیش بینی شده است ، همچنین در دستورالعمل حمایت از زایمان ، منع اخراج در تمام دوره های آغاز انتظار تا پایان مرخصی زایمان پیش بینی شده است.
طبق بخشنامه اتحادیه اروپا ، حداکثر هفته کاری کارمندان در کشورهای اتحادیه اروپا به طور متوسط ۴۸ ساعت ، با احتساب اضافه کار است.
به طور متوسط ، یک کارمند تمام وقت در اتحادیه اروپا ۳۷٫۱ ساعت در هفته کار می کند ، بیشترین ساعات کار در رومانی ( ۴۰٫۵ ساعت در هفته ) و بلغارستان ( ۴۰٫۴ ساعت در هفته ) گزارش شده است ، همچنین آمارها نشان می دهد که در بلژیک ، تعداد ساعات کار شاغلان ۳۹٫۱ ساعت در هفته است.
فراتر از دوره استراحت روزانه و هفتگی ، در قانون کار اروپا حداقل ۴ هفته تعطیلات با حقوق در سال مشخص شده است.
به طور کلی بازنشستگی از کار با حقوق در سن ۶۵ سالگی و اغلب زودتر از آن ، تا سالهای اخیر در اتحادیه اروپا عادی بوده است و سنی که افراد در آن بازنشسته می شوند در کشورهای عضو اتحادیه اروپا متفاوت است و در حال افزایش است.